توسط : قورباغههای مادهای که برای رهایی از خواستگاران سمج، خود را به مردن میزنند!
در دنیای جانوران، رفتارهای جفتگیری گاه آنقدر پیچیده و غیرمنتظرهاند که حتی دانشمندان را شگفتزده میکنند. یکی از تازهترین یافتهها در این زمینه مربوط به گونهای از قورباغههاست که مادههای آن، برای فرار از دست خواستگاران سمج، دست به اقدامی عجیب و خیرهکننده میزنند: آنها خود را به مردن میزنند.
برای دسترسی به جدیدترین اخبار سلبریتی ها دنیای ورزش و گیمینگ همراه پلیفای باشید.
مطالعهای تازه نشان داده است که برخی از قورباغههای ماده وقتی تحت فشار نرهایی قرار میگیرند که اصرار زیادی به جفتگیری دارند، بهصورت ناگهانی بیحرکت میشوند، بدنشان را سفت کرده و حتی برعکس روی زمین میافتند، بهگونهای که به نظر میرسد مردهاند. این رفتار که از دید زیستشناسان «بیحرکتی تونیک» (Tonic Immobility) نام دارد، پیشتر تنها بهعنوان واکنشی دفاعی در برابر شکارچیان شناخته میشد. بسیاری از جانوران، از پرندگان گرفته تا مارمولکها و حتی پستانداران کوچک، از این ترفند برای فریب شکارچی و نجات جان خود استفاده میکنند. اما حالا دانشمندان کشف کردهاند که قورباغههای ماده از همین مکانیسم برای گریز از یک موقعیت اجتماعی ناخواسته بهره میبرند: خواستگاران مزاحم.
پژوهشگران با مشاهده رفتار این قورباغهها در شرایط طبیعی دریافتند که در فصل جفتگیری، نرهای فراوانی در اطراف مادهها جمع میشوند و هر یک سعی میکند زودتر از دیگری جفتگیری را آغاز کند. گاهی چند نر بهطور همزمان روی یک ماده میپرند و فشار فیزیکی شدیدی به او وارد میکنند. در این شرایط، برخی مادهها برای اجتناب از آسیب یا انتخاب ناخواسته، بهطور کامل بیحرکت میشوند، چشمانشان را میبندند و حتی تنفس خود را برای چند ثانیه متوقف میکنند. نتیجه؟ نرها به تصور اینکه ماده مرده است، او را رها میکنند.
این ترفند ظریف نشاندهنده سطح بالایی از سازگاری رفتاری در جانوران است. به گفتهی دانشمندان، چنین رفتارهایی به مادهها اجازه میدهد کنترل بیشتری بر انتخاب جفت داشته باشند و از اجبارهای فیزیکی در فرآیند تولیدمثل بگریزند. در واقع، «مرگ ساختگی» راهی هوشمندانه برای گفتن یک “نه” قاطع در دنیایی است که گاهی گزینههای فرار اندکی وجود دارد.
نکته جالب دیگر این است که این رفتار میتواند دیدگاه ما نسبت به نقش جنس ماده در انتخاب جفت را تغییر دهد. پیشتر، بسیاری از پژوهشهای جانوری تمرکز خود را بر رقابت بین نرها گذاشته بودند، اما یافتههای جدید نشان میدهد که مادهها نیز با استفاده از استراتژیهای پیچیدهای مانند فریب، تظاهر و حتی بازی با مرگ، در کنترل فرآیند جفتگیری نقش فعالی دارند.
در نهایت، این کشف تازه نه تنها نوری تازه بر رفتارشناسی قورباغهها میتاباند، بلکه پرسشی بنیادیتر را نیز مطرح میکند: تا چه اندازه حیوانات میتوانند از رفتارهای “فریبکارانه” برای رسیدن به اهداف خود بهره بگیرند؟ شاید پاسخ این پرسش بتواند مرز میان غریزه و هوش را در قلمرو حیوانات اندکی کمرنگتر کند.
در انتها از شما عزیزان دعوت میشود که برای مطالعه مقاله مربوط به نوبل شیمی 2025 به سه دانشمند بریتانیایی، ژاپنی و اردنی اهدا شد کلیک کنید.
دیدگاه کاربران (1 دیدگاه)